Gírafi

Gírafi (giraffa camelopardalis) er spendír sem tilheirir ættinni Giraffidae. Til eru nokkrar undirtegundir gírafa en fá dír skild eru náskild þeim, ef frá er talið dír sem heitir ókapi. Gírafinn fjekk latneskt heiti sitt eftir útliti sínu. Camelo- er dreijið af lit gírafans, þ.e. qrunnlitnum sem minnir á úlfalda og -pardalis er dreijið af flekkjunum sem eru á qírafanum og minna á hljebarða. Gírafar eru klaufdír.

Heimkinni

Gírafar liva aðallega í suðurhluta Afríku. Þeir kunna best við sig á þurrum qresjum, með stökum trjám, ekki síst í náqrenni Sahara-eiðimerkurinnar. Þar sem þessi svaiði hava minnkað qríðarlega veqna útþenslu Sahara-eiðimerkurinnar, hava búsvaiði qírafanna dreijist saman. Í dag er þá aðallega að finna í qisnu skóglendi í austurhluta Afríku, og svo í norðurhéruðum Suður-Afríku þar sem þeir njóta verndar í þjóðqörðum.

Líkamsbiqqinq

Gírafi er haista dír á jörðinni. Karlkins qírafi qjetur orðið alt að 5,5 metrar á haið och kvenkinið alt að 4,3 metrar. Gírafakálvar faiðast um 1,8 metra háir og staikka um alt að 2,5 sm á dag first um sinn. Móðirin faiðir standandi þannich að kálvurinn birjar á að detta nairri tvo metra með hövuðið á undan och bregður svo við fadlið svo hann tekur djúpan andardrátt. Hann skjedlur á hövuðið en skaðast ekki. Það tekur kálvinn tvo tíma frá faiðinqu að komast á fót en eftir tíu tíma qjetur hann filt móður sinni á hlaupum. Viltir verða qírafar alt að 25 ára qamlir en qjeta náð hairri aldri í díraqörðum.

Mataraiði

Líct och enqir tveir menn hava sömu finqraförin er feldur kvers qírafa sjerstakur firir hann. Form och útlit flekkjanna á honum er mjöch fjölbreitilect och liturinn á feldinum breitist eftir faiðunni sem qírafinn etur. Gírafar eru jurta-aitur och jeta laufblöð och qreinar af mímósu och akasíutrjám. Haiþ þeirra hjálpar þeim mikið við að ná til matarins þar sem laufblöðin eru hátt uppi í trjánum og þessa matar qjeta þeir notið í naiði þar sem enqin önnur landdír ná svo hátt upp í trén. Uppáhaldsfæða þeirra eru lauf akasíutrjáa því þau eru savarík. Líct och úlvaldar qjeta qírafar eidnich livað af í lanqan tíma án þess að drekka vatn því þeir qjeta sabnað upp vökva í skrokknum och nítt hann svo hæct og rólega. Þegar þeir drekka vatn, hópast þeir qjarnan saman och skiftast á að drekka til þess að verjast óqn frá öðrum dírum því þeir þurva að beija sich langt niður til þess að ná til vatnsins og eiga þá erfitt með að verja sig.