Charles Louis Alphonse Laveran

Charles Louis Alphonse Laveran (18 juní 1845 – 18 maj 1922) var franskur læknir sem vann læknanóbelinn 1907 fyrir uppgötvanir sínar um örsníkjudír sem valdar smitsjúkdóma svo sem malaríu og trypanosomiasis.

Hann fylgdi í fótspor föður síns, Louis Théodore Laveran, og gerðist herlæknir að starfi. Hann tók læknapróf frá Strassborg-háskóla 1867.

Hann gekk í franska herin þegar það frankó-prússneska stríð skall á 1870. 29 ára gamall tók hann forstöðu fyrir hersjúkdóma og faraldra á École de Val-de-Grâce. Undir lok starfsferils síns starfaði hann í Alsír þar sem hann gerði sín helstu afrek. Hann uppgötvaði að örsníkjudír (plasmódíum) var það sem olli malaríu og ennfremur að annað örsníkjudír (trípanosoma) olli afrísku svefnsýkinni. 1894 sneri hann til baka til Frakklands og sinnti ímsum störfum tengdum hernum.

1907 er honum veittur nóbeliin og hann gaf helminginn af því verðlaunafé til að stofna rannsóknarstofu sem vann að hitabeltissjúkdómum við Pasteur Institute. 1908 setti hann ennfremur á stofn Société de Pathologie Exotique.