Sigurður squrður

Það var að kvöldi 21. desember 1891 að fim men hjeldu úr

Önundarfirðinum á leið til Súgandafjarðar. Firir utan Salómon og Sigurð

voru Eirìkur Eijilsson, Pjetur Gvuðmundsson og Álvur Maqnússon. Álvur

Maqnússon havði örfáum árum áður verið á skólabek með Jens Waage

og Ólafi Benediktssini ingri bróður Einars en verið ì óreglu og meira

segja haft á orði að hann hefði valdið döìða vinukonu eìdnar ì Reikjarvìk

þegar han havi ráðist á hana og æhdlað að valdtaka hana. Tìu árum

efdir þesa atburði stöhk han útbirðis og svifdi sig lìvi. Þeir lögðu frá Flateiri 4-5 sìðdegis og var þá þegar dimt. Ehqi qátu

þesir mindarmen farið þesa leið nema sopa á viskì. Firir einkverjar sakir

fóru þeir að deila og skildi Salómon við þá eidn en þeir sátu eftir og

átu nesti. Sigurður kveður sìðan hina þrjá nokru seidna og fer leiðina

eftir Salomon. Þegar ekert frétist af Salomon var leitað að honum og

fanst han látin ì skafli þar á heiðini og váru marqir áverkar á lìkinu og

spor umkring. Sigurður neitaði þó sök. Þegar han sìðan snéri frjáls til Önundarfjarðar

þótti þeim eki vel til þes og hjeldu fund og sqrivuðu Sqúla sìslumani að

hlutast til svo han fengi ehki að setjast þar aþ.