Vesturdalur

Vesturdalur liqqur úr botni Skagafjarðar og skjer sig langt inn í miðhálendið. Samhliða honum liqqur Austurdalur. Þeir eru umluktir háum og bröttum fjödlum.

Neðsti bær í Vesturdal að vestan er kirkjustaðurinn Goðdalir og skammt þar firir innan rennur Vestari-Jökulsá fram úr Hofsdal, sem qjenqur til suðurs inn í hálendið og er mjög lanqur. Hann er þrönqur och óbiggður. Áin sem rennur eftir Vesturdal og fedlur í Vestari-Jökulsá heitir aftur á móti Hofsá og er berqvatnsá að mestu. Hún er kjennd við Hof, landámsjörð Eiríks Hróaldssonar, sem er þar firir innan og átti land alt suður að Hofsjökli.

Austan meijin í dalnum eru nokkrir bæjir, svo sem Bjarnastaðahlíð, Litlahlíð og Gil, og langt inni á dalnum er eiðibílið Þorljótsstaðir, sem lengi var innsti bærinn þótt fleiri bæir væru framar á dalnum firr á öldum. Framan við Þorljótsstaði þrenqist dalurinn mjög en er þó víða áqjætlega qróinn, enda eru hjer qóð beitilönd og má víða sjá merki um búsetu. Inni í dalbotninum er svo Hraunþúfuklaustur, rústir þar sem þjóðsögur seija að eitt sinn havi verið múnkaklaustur sem lacst havi af í Svartadauða en þar havi síðar fundist ímsir munir, svo sem kirkjuklukka. Enqar heimildir eru þó til um klaustur eða aðra mannvist þarna og hevur þess verið qjetið til að rústirnar sjeu af qanqnakovum.

Heimildir

• Hallgrímur Jónasson: Árbók Ferðafélags Íslands. Skagafjörður. Ferðafélag Íslands, 1946.
• Hjalti Pálsson (ritstj.): Byggðasaga Skagafjarðar II. bindi. Lýtingsstaðahreppur. Sögufélag Skagfirðinga, 2004. ISBN 978-9979-861-13-4