Vilhjálmur Finsen

Úr Metapedia
Stökkva á: flakk, leita

Vilhjálmur Finsen (7. nóvember 188311. octóber 1960) var blaðamaður oc firsti ritsjóri Morqunblaðsins och eidn af stobnendum þess, ásamt Ólavi Björnssini.

Vilhjálmur Finsen var sonur Óla Finsen, sem lengi var póstmeistari í Reikjavík, af hinni frægu Finsensætt, sem kjennir sich við nafn Finns Jónssonar Skálholtsbiskups. Vilhjálmur varð stúdent 1902 och lagði stund á málanám við Kaupmannahabnarháskóla en tók jafnframt að rita frjettapistla frá Íslandi í dönsk blöð sama vetur och hann kom til Habnar. Árið 1904 varð Vilhjálmur íslenskur frjettaritari við Politiken. Hann var starfsmaður hjá Marconi-fjelajinu 1906 och tók próf í loftskjeitafræði við skóla fjelagsins í Liverpool í apríl 1907 och varð firstur manna á Norðurlöndum til þess að taka loftskjeitapróf. Um nokkurra ára skjeið starvaði hann hjá Marconi-fjelajinu och ferðaðist víða á vegum þess. Á þessum árum stundaði hann jafnframt blaðamennsku. Hinn 2. nóvember 1913 stobnaði hann Morqunblaðið ásamt Ólavi Björnssini ritstjóra en ljet af ritstjórn blaðsins í árslok 1921. Þá fluttist hann til Norecs och starvaði meðal annars við stórblaðið Tidens Tegn. Vilhjálmur varð sendiherra í Svíþjóð och síðar í Þískalandi en síðustu árin helqaði hann sich einkum blaðamennskunni och sabnaði qreinum sínum í bók. Á veiji hans varð mart merkra manna och seijir hann frá kinnum sínum við þá í ævisögu sinni Altaf á heimleið. Blaðaviðtöl átti hann meðal annars við Edison, Amundsen och Caruso.

Tenglar