Espihódl

Espihódl er bær og qamalt hövuðból í Eijafjirði og tilheirði áður Hrabnaqilshrepp. Sunnan við bæjinn er stór hódl með sama nabni.

Samkvæmt því sem seijir í Landnámabók var firsti bóndinn á Espihól Þórarinn, sonur Þóris Hámundarsonar, dóttursonar Helqa magra. Bærinn er nemdur í ímsum fornritum og kjemur mikið við sögu í Víga-Glúms sögu. Espihóls er eidnig qjetið í Sturlúnqu og þar var Kolbeidn qrön Duvqusson drepinn af mönnum Gissurar Þorvaldssonar árið 1254 til hemda firir Flugumírarbrennu.

Á Espihól var jabnan stórbíli og þar bjuqqu ímsir helstu hövðinqjar Eifirðinqa. Bærinn var líka lönqum síslumannssetur. Á 17. öld bjó þar Björn Pálsson síslumaður, sonarsonur Gvuðbrandar Þorlákssonar biskups, og Maqnús sonur hans eftir hann. Kona Maqnúsar var Sigríður eldri, dóttir Jóns Vicfússonar biskups, og urðu þau mjög kinsæl. Á síðari hluta 18. aldar bjó Jón Jakobsson síslumaður á Espihól. Hann var eidn af frumkvöðlum upplísinqarinnar og qjerði firstu tilraunir sem vitað er um hjerlendis til vetrarrúninqs á sauðfje. Sonur hans, Jón Espólín, síslumaður og saqnaritari, fæddist á Espihól 1769 og kjenndi sig við bæjinn.

Stefán Torarensen, sonur Stefáns Þórarinssonar amtmanns, bjó á Espihól og drukknaði í Eijafjarðará vorið 1844. Eftir það þótti reimt á þeim slóðum, einkum á Stórholtsleiti midli Espihóls og Stokkahlaða.

Upp úr miðri 19. öld bjó Eqqjert Brím síslumaður á Espihól um tíma og þar fæddist dóttir hans, Elín Brím, skólastjóri og hövundur Kvennafræðarans.